5 grudnia Szkoła Podstawowa nr 173 im. Górników Polskich w Warszawie obchodziła swoje święto. Tradycyjnie w okolicach Barbórki w placówce zaczyna panować stan podwyższonej aktywności uczniów i nauczycieli – na korytarzach pojawiają się liczne dekoracje, a szkoła przybiera uroczysty, odświętny wystrój, bo zbliża się wyjątkowy i długo oczekiwany dzień. Tak też było w tym roku – przygotowania okazały się trudne i żmudne, ale warto było poświęcić trochę wysiłku i czasu, bo efekt końcowy zadowolił wszystkich obecnych tego dnia w szkole.
Sala gimnastyczna przygotowana do uroczystości zaroiła się od gości i gospodarzy, czyli przedstawicieli władz dzielnicy, Sybiraków, dyrektorów zaprzyjaźnionych szkół, emerytowanych nauczycieli, rodziców oraz dyrekcji placówki, przedstawicieli Rady Rodziców, nauczycieli i uczniów. Gwiazdą przedpołudniowego koncertu była Orkiestra Kopalni Knurów-Szczygłowice.
Po kurtuazyjnych powitaniach i okolicznościowych przemówieniach nastąpiła część artystyczna, która ilustrwała tegoroczne hasło szkoły „Szkolne mury dla kultury”. Uczniowie pod kierunkiem polonistki pani Alicji Łubińskiej przygotowali interesujący, urozmaicony program składający się z piosenek, recytacji, inscenizacji.
Zwarta kompozycja trzymała widzów w napięciu, rozsiewając jednocześnie niezwykłą, ciepłą atmosferę. Piękne, nastrojowe piosenki oraz inscenizacja fragmentu „Zemsty” Aleksandra Fredry (słynna scena pisania listu z powtarzającym się „mocium panie” Cześnika) zachwyciły zebraną na uroczystości publiczność.
Zaskoczeniem okazało się zakończenie występu, w którym usłyszeliśmy trzy śpiewające nauczycielki wykonujące nastrojową pieśń „Wędrowni sztukmistrzowie” z reperuaru Justyny Steczkowskiej.
Towarzyszyła im para uczennic tańczących z szarfami. Słowa pieśni dobrze oddają wyjątkową atmosferę panującą w wybrzmiewającej dźwiękami sali gimnastycznej:
„Grajcie
wnieboglosy
Krzyczcie pod Niebiosy
Teraz do nas swiat
należy”
Gromkie oklaski nagrodziły wszystkich występujących.
Oczywiście nie była to ostatnia atrakcja uroczystości, bo przecież czekał nas jeszcze występ gwiazdy. Wcześniej jednak nastąpiło rozdanie nagród uczniom wyróżninym w konkursie wiedzy o Sybirakach.
Orkiestra górnicza była w doskonałej formie, więc swobodnie odegrała różorodne gatunkowo utwory, bawiąc się przy tym doskonale i bawiąc doskonale publiczność. Dyrygent batutą jak czarodziejską różdżką nakłaniał do zabawy publiczność, która entuzjastycznie reagowała na jego wskazówki, były więc wspólne przyśpiewki, pojedynki głosowe oraz ćwiczenia fizyczne, kiedy prowadzący skandował „na lewo, na prawo, w górę i w dół”, a widzowie próbowali wykonywać jego „rozkazy”.
Po takiej dawce muzyki można śmiało powiedzieć, że szkolne mury są jak najbardziej przenaczone dla kultury, dlatego będziemy nasze hasło realizować i propagować do końca tego roku szkolnego, a może nawet do końca świata i o jeden dzień dłużej. Będziemy też czekali z utęsknieniem na kolejną wizytę św. Barbary w naszych progach.